عباس مصلائيپور يزدي
واژه
«ترتيل» از مادّه "رَتَل" گرفته شدهاست. "رَتَل" به معناي «منظم و مرتب
بودن و در رديف هم قرار گرفتن» است. "رَتِلَ الثَّغْرُ" از باب تَعِبَ
يَتْعَبُ به معناي "استوي نباتُه" (روييدن دندان راست و صاف و معتدل بودن)
است (فيُّومي، 83). بر اين اساس به مردي كه دندانهايش از هماهنگي و تركيب و
نظام سالمي برخوردار باشد، "رَجُلٌ رَتِلُ الأسْنان" اطلاق ميكنند (راغب
اصفهاني، 187). اگر با لحاظ كردن اين معنا، فعل مجرد را به باب تفعيل
ببريم، معني "ترتيل" بدست خواهد آمد. بنا بر اين، "ترتيل" به معناي منظم و
مرتب كردن و نظامبخشي خواهد بود...