تأويل, از
ريشه (آل اولاً = رجع رجوعاً: بازگشتن) گرفته شده است و معنى: بازگرداندن
مى دهد. ازاين رو, تأويل و ارجاع به يك معنى هستند. جزآن كه تأويل در امور
معنوى بيشتر به كار مى رود; مانند امور متشابهه: گفتار يا كردار, كه قابل
تأويل و توجيه باشد و ظاهر مشكوك و شبهه ناك آن به سوى حقيقتى استوار هدايت
مى شود, يعنى ظاهر سرگردان آن را به آن سو باز مى گردانند.
پس تأويل, تفسير و توضيحى است كه علاوه بر رفع ابهام, دفع شبهه نيز مى كند و بيننده يا شنونده را كه حيرت زده است, درمقابل حقيقتى قابل قبول قرار مى دهد...
پس تأويل, تفسير و توضيحى است كه علاوه بر رفع ابهام, دفع شبهه نيز مى كند و بيننده يا شنونده را كه حيرت زده است, درمقابل حقيقتى قابل قبول قرار مى دهد...