موضوع
اين مقاله در مورد بررسى و نقد قول راغب اصفهانى (ت.502ق.) در اعجاز قرآن
است. نخست تاريخچهاى از اعجاز قرآن گزارش شده و سپس ديدگاه راغب اصفهانى
در اعجاز قرآن بيان گرديده است. او اعجاز قرآن را نه در لفظ و نه در معنى،
بلكه در نظم مخصوص آن مىداند و لذا الفاظ و معانى قرآن را امرى خارق
العاده نمىداند. اعتقاد او در اين خصوص مورد نقد و بررسى واقع شده; ضمن
آنكه او از طرفى «قول به صرفه» را نيز مردود ندانسته و به تبيين آن
پرداخته است، در حالى كه قول به صرفه، قابل دفاع نيست و در اين مورد نيز،
راى او مورد نقد واقع شده است...