تبلور گويش‌هاي عربي در قراءات سبع*

قرآن پژوهان و مؤلفين كتب قراءات پيش از طرح مباحث اختلافات قرآني «فرش الحروف» كه وظيفه آن تبيين قرائت‌هاي گوناگون و بازخواني تك واژگان قرآن است عموماً به تبيين و شرح آن دسته از پديده‌هاي زباني پرداخته‌اند كه قراء سبعه هر كدام به نحوي بر اداي آنها التزام داشته و در سراسر قرآن داراي مصاديق فراواني مي‌باشند. به اعتقاد نگارنده اصول حاكم بر اين پديده‌هاي آوايي را بايد در گويش‌هاي رايج بين اعراب جزيرة العرب همگام با نزول قرآن جستجو نمود. در اين مقاله سعي گرديده تا خاستگاه جغرافيايي و مباني آواشناسي پديده‌هاي زباني «اظهار و ادغام، اشمام، تفخيم و ترقيق، فتح و اماله، اسكان و فتح ياء اضافه، مد و قصر، تتميم و اسكان ضمير جمع مذكر، تحقيق و تسهيل همزه» و فرايند تأثيرگذاري آنها در قراءات سبع مورد...